Eylül Ayı Sözleri

”Aklınıza gelen eylül olsun gerisi bir hayattır.”
”Dedim ya, Eylül’dü. Savruluşu bundandı kimsesizliğimin.” (Cemal Süreya)
”Eylül bir ay değil, bir aylık ayrı bir mevsim.” (Haşmet Babaoğlu)
”Eylül sadece bir sonbahar değil oldukça renkli zamanlardır.”
”Her uyanışımda Eylül sabahının serinliğini, yaprakların serinliğini yüreğime dolduruyorum.” (Ataol Behramoğlu)
”Gökyüzündeki yıldızlar dahi Eylül ayında parıldaması bir başka olmaktadır.”
”Eylül insanlara sevgi ve aşkı getirir, kapını her zaman sonuna kadar açık bırak.”
”Eylül’ü tanımak insanlara neşe ve geleceği gösterir.”
”Eylül toparlandı gitti işte ekim falan da gider bu gidişle…” (Turgut Uyar)

”Her gönül insanı yemiştir, ömründe birkaç kez, Eylül’ün tokadını.” (Servet Saygınoğlu)
”Eylül seninle bir yaşam ömür boyu mutluluğun ifadesidir.”
”Mevsim ağlıyor bugün, özlüyor o aydınlık günlerini, ayrılıyor yapraklar ağaçlardan bir hasret rüzgârıyla. Bana eylülü yaşatma ey sevgili.”
”Sevginizin derinliği hissedilecektir elbette bir gün işte Eylül ayında olanlardan birisi olmuştur.”
”Eylül ayında anlatılan aşk masalları insanlara neşe, sevinç, mutluluk ve gelecek sunar.”
”Erkek ve kızlar için aşkı tanımaları için zaman eylül olup, sevgilerini sürdürecekleri zaman ise kasımdır.”

”Ruhum soğuk bir yazdan sıcak bir eylüle geçerken yıldızlarımızdan ışıklar saça saça uçuyorduk güneşe duyumsayabildiğimiz sonsuz aşkımız için teşekkür ederim.”
”Eylül ayında sevgililerin gün batımında el ele olması birbirlerine mühürlenmiş olmaları ile aynı duyguları taşır.”
”Eylül’dür ya; yaprak her tuttuğu daldan önce kurur, sonra düşer. İnsandır ya; o da her güvendiği daldan önce kırılı, sonra düşer…”
”Eylül’ü görenler yaşamında kıyısından gelmiş olacaktır. Eylül ayının güzellikleri üzerinizde olsun sevgililer.”
”Ve ben bütün yapraklarımı döküyorken şimdi, Eylül diyorsun, tam da orada başlıyor ayrılık.” Ahmet Telli
”Hadi gel tut ellerimi! Benimle meydan oku her çaresizliğe benimle uyu benimle uyan. Birlikte varalım onuncu aylara ben bir eylül sen bir haziran.”

Bir eylüldü başlayan içimde
Ağaçlar dökmüştü yapraklarını
Çimenler sararmıştı
Rengi solmuştu tüm çiçeklerin
Gökyüzünü kara bulutlar sarmıştı
Katar gidiyordu kuşlar uzaklara
Deli deli esiyordu rüzgar
Dağılmıştı yazdan kalan ne varsa
Yaşanmamış bir mevsim gibiydi baharNeydi o bir zamanlar
Sevmişliğim, sevilmişliğim
O heyheyler, o delişmenlikler neydi
Ne bu kadere boyun eğmişliğim
Ne bu acıdan korlaşan yürek
Ne bu kurumuş nehir; gözyaşım
Önümdeki diz boyu karanlıklar da ne
Ne bu ardımdaki kül yığını; elli yaşımBeni kötü yakaladın haziran
Gamlı, yıkık eylül sonuma
Bir ilk yaz tazeliği getirdin
Masmavi göğünle
Cana can katan güneşinle
Pırıl pırıl engin denizinle girdin içime
Çiçekler açtı dokunduğun
Çimler büyüdü yürüdüğün
Ve güller katmer oldu güldüğün yerdeBaşımda senin kuşların kanat çırpıyor şimdi
Oldurduğun yemişlerin ağırlığından
Dallarım yere değiyor
Güneşi batmadan saçlarının
Bir dolunay doğuyor bakışlarından
Gün boyu senden bir meltem esiyor yanan alnıma
Uykusuz gecelerim seninle apaydınlık
Başım dönüyor, of başım dönüyor yaşamaktan
Ölebilirim artıkÖlme diyorsan; gitme kal öyleyse
Sarıl sımsıkı, tenim ol, beni bırakma
Baksana; parmak uçlarım ateş
Lavlar fışkırıyor göz bebeklerimden
Hadi gel, tut ellerimi, benimle yan
Benimle meydan oku her çaresizliğe
Benimle uyu, benimle uyan
Birlikte varalım on üçüncü aylara