Ra, shu ve tefnut'un babası, nut ve geb'in büyük babası, osiris, seth, isis, ve nephthys'in büyük büyük babası, horus'un büyük büyük büyük babasıdır.M
Ra, shu ve tefnut’un babası, nut ve geb’in büyük babası, osiris, seth, isis, ve nephthys’in büyük büyük babası, horus’un büyük büyük büyük babasıdır.
Mısırlılar, yeraltı dünyasına ve cennete giden suları geçmek için içinde ra’nın bulunduğu bir kayık gerektiğine inanılırdı. gündüzün bu, “madjet” (güçlenmek) adında büyük bir kadırgadır ve doğudaki “manu” (güneşin doğuşu) dağının arkasından gelerek iki firavunincirinin arasından geçer. güneş batarken, ra’nın kullandığı kayık, artık “semektet” (güçsüzleşmek) adında küçük bir mavnadır.
Bu yolculuk hiç de kolay değildir: canavarlar sürekli kayığa saldırırlar. örneğin, sebau, nak ve apep. içlerinden en güçlüsü olan apep, karanlığın kişiselleştirilmesidir ve ra’nın doğudan yola çıkabilmesi için, her sabah onu yenmesi gerekmektedir. apep bir yılan ya da bir timsah olarak betimlenir. eğer apep, ra ile olan dövüşünü yenerse, bir kasırga çıkar. eğer apep kayığı yutarsai güneş tutulur. apep hakkında “apep’i yakma kitabı” adında bir kitap yazılmıştır ve ona karşı savaşmak için gerekli olan büyüleri verir. bu büyüler, thebes’teki amon-ra tapınağında her gün okunur.
Re adının “yaratıcı güç” ya da “yaratıcı” anlamına geldiği düşünülür. mısır tarihinin çok eski devirlerinde, re, gökyüzünün yüceliğini simgeleyen şahin-tanrı horus ile beraber kişileştiriliyordu ve şahin başlı bir adam ya da sadece bir şahin olarak betimleniyordu. bu iki tanrının bileşimi, yani ra-hoor-khuit (ufukların horus’u olan re), güneş’in gücü’nün göstergesini oluşturuyordu.
Yorumlar